Dziękuję, że we mnie wierzysz.

Zszarpane nerwy, nieprzespane noce,

zrujnowane plany,

nieudane kolacje, zniszczone dywany,

porysowane meble,

zapchane zlewozmywaki, podeptane grządki.

Wszystkie rozczarowania i klęski, wielkie i małe

które znikały na drugi dzień.

Dziękuję Ci, że mi przebaczałaś.

Dziękuję Ci za przekonanie,

że najcenniejszym skarbem życia jest własne dziecko.

Z wyrazami szacunku:

Rada i Zarząd Dzielnicy